Stonehenge, ten kultowy neolityczny zabytek położony w sercu Anglii, od dawien dawna stanowi centrum zainteresowania zarówno dla pasjonatów historii, jak i dla naukowców. Wśród ogromnych megalitów, które wznoszą się na tej tajemniczej równinie, jeden kamień od zawsze budził najwięcej kontrowersji – Kamień Ołtarzowy, nazywany również kamieniem numer 80.

Mimo iż obecnie ta imponująca kamienna płyta, osiągająca niegdyś prawie 5 metrów wysokości, leży zakopana, naukowcy nie przestają się nią interesować. Pochodzenie kamieni w Stonehenge od dawna jest przedmiotem debat i badań, a ostatnie odkrycia rzucają nowe światło na historię Kamienia Ołtarzowego.

Jest powszechnie przyjęte, że tzw. błękitne kamienie, tworzące wewnętrzny pierścień megalitów Stonehenge, zostały przywiezione z terenu Mynydd Preseli w Walii, oddalonego od monumentu o 225 km. Przeniesienie tych ogromnych kamieni na taką odległość bez wątpienia stanowiło majstersztyk inżynierii epoki kamienia.

Przez lata dominowało przekonanie, że Kamień 80 także wywodzi się z tego rejonu. Wszystko zmieniło się jednak wraz z najnowszym badaniem, które skoncentrowało się na analizie geochemicznej i mineralogicznej starożytnego czerwonego piaskowca (ORS) znajdującego się w zachodniej Walii.

Pod kierunkiem geologa, dr Richarda Bevinsa z Aberystwyth University, zespół badawczy dokonał znaczącego odkrycia. Analiza wykazała, że zawartość baru w Kamieniu Ołtarzowym jest znacznie wyższa niż w błękitnych kamieniach pochodzących z Mynydd Preseli.

Z badania wynika, że z 58 analizowanych próbek ORS, zaledwie cztery miały podobny skład do Kamienia Ołtarzowego. To odkrycie wskazuje na konieczność poszukiwań innego źródła pochodzenia tego niezwykłego kamienia.

Naukowcy zasugerowali, że klucz do rozwiązania tej zagadki mogą dostarczyć skały z okresów permu czy triasu, które powstały około 200-300 milionów lat temu. Wskazują na tereny takie jak Irlandia Północna, północno-wschodnia Walia czy północno-zachodnia Anglia jako potencjalne miejsca pochodzenia Kamienia Ołtarzowego.

W świetle tych nowych badań, wcześniejsze teorie na temat konstrukcji Stonehenge i pochodzenia użytych w nim kamieni zostają poddane w wątpliwość. Jak podkreśla dr Bevins: "Musimy przemyśleć dotychczasowe założenia i poszukać prawdziwego źródła Kamienia Ołtarzowego w innym miejscu niż dotychczas sądzono. Nasze badania rzucają nowe światło na historię tego fascynującego miejsca i zmuszają nas do ponownego przemyślenia pochodzenia niektórych z jego kamieni."

Nie tylko geolodzy mają nowe spostrzeżenia na temat tego zagadkowego megalitu. Dr Mike Parker Pearson, wybitny archeolog z University College London, komentuje: „Stonehenge nieustannie dostarcza nowych zagadek. Fakt, że Kamień Ołtarzowy różni się składem od błękitnych kamieni, przewraca do góry nogami wiele naszych dotychczasowych teorii na temat transportu i wyboru materiałów do budowy tego monumentu. Te najnowsze odkrycia otwierają przed nami nowe kierunki badań i dają nam okazję do jeszcze głębszego zrozumienia tej niezwykłej konstrukcji oraz społeczności, która ją wzniosła."

Co więcej, nowe badanie może dostarczyć odpowiedzi na pytania, które przez lata pozostawały nierozwiązane. Skąd neolityczni budowniczowie zdobyli kamień o tak unikalnych właściwościach? Jakie technologie i metody transportu stosowali, aby dostarczyć go na miejsce? Czy wybór konkretnych kamieni miał głębsze, symboliczne znaczenie dla dawnych społeczności?

Choć wiele pytań pozostaje bez odpowiedzi, jedno jest pewne – Stonehenge wciąż kryje wiele tajemnic, które czekają na odkrycie. Każde nowe badanie, każda próbka kamienia i każdy skrawek informacji przyczyniają się do układania kolejnych elementów tej fascynującej układanki.

W erze zaawansowanej technologii i dostępu do nowoczesnych metod badawczych, dawne cywilizacje wciąż stanowią dla nas źródło inspiracji i zdumienia. Dzięki pracom naukowców takich jak dr Bevins i dr Parker Pearson, stopniowo demaskujemy tajemnice przeszłości i docieramy do sedna kulturowego i historycznego dziedzictwa ludzkości. W końcu, jak mówi słynne przysłowie, by zrozumieć przyszłość, musimy najpierw poznać naszą przeszłość.