Kiedy myślimy o dinozaurach, wyobrażamy sobie prehistoryczny świat, w którym nasze obecne formy życia jeszcze nie zaistniały. Jednak nowe badania naukowe przynoszą niespodziewane dowody, że nasi najdawniejsi przodkowie mogli istnieć w świecie dinozaurów.

Zespół badaczy z Uniwersytetu w Bristolu oraz Uniwersytetu we Fryburgu zbadał wiek pochodzenia ssaków łożyskowych - grupy, do której należy również człowiek. Pomimo braku skamieniałości ssaków łożyskowych z czasów panowania dinozaurów, naukowcy przekonują, że linia ewolucyjna tych zwierząt sięga aż do ery mezozoicznej.

Wykorzystując nowoczesne metody analizy statystycznej, badacze byli w stanie oszacować, że najwcześniejsze formy ssaków łożyskowych pojawiły się prawdopodobnie w okresie kredy, kiedy na Ziemi królowały dinozaury. To oznacza, że mogło dojść do interakcji między tymi zupełnie odmiennymi formami życia.

Kiedy około 66 milionów lat temu asteroida uderzyła w Ziemię i doprowadziła do wymarcia dinozaurów, zaczęły pojawiać się bardziej rozbudowane linie ssaków łożyskowych. Można to interpretować tak, że warunki ewolucyjne uległy poprawie po zniknięciu dinozaurów z powierzchni Ziemi.

Eksperci obliczyli także, że około 21,3 procent rodzin ssaków łożyskowych może wywodzić się z okresu kredy. Oznacza to, że takie grupy jak naczelne, psy, koty czy zające mogły mieć swoje korzenie w tym samym okresie, co dinozaury.

Badanie to, oparte na analizie zapisu kopalnego i różnorodności gatunkowej w czasie, oferuje nową perspektywę na badanie wieku pochodzenia gatunków. Taki sposób podejścia jest szczególnie cenny, gdy dostępne są ograniczone zasoby skamieniałości.

Te rewolucyjne odkrycia rzucają nowe światło na ewolucję życia na Ziemi. Potwierdzają one, że nasz główny przodek mógł istnieć równocześnie z dinozaurami, co otwiera drzwi do dalszych fascynujących badań nad pochodzeniem człowieka.