Czy to możliwe, że rzeczywistość nie jest tym samym, co widzimy za pomocą pięciu zmysłów? Kwestionując zrozumienie rzeczywistości, nauka zaczęła akceptować to, w co zawsze wierzyli spirytyści.

Spirytyzm to nurt religijno-filozoficzny oparty na wierze w realia życia po śmierci i umiejętności komunikowania się z duchami zmarłych za pośrednictwem tak zwanych mediów - czyli kogoś kto stanowi pomost między światami. 

Prawa hermetyczne - tak zwany kybalion - sugerują, że niezależnie od tego, czy jest to atom, osoba, planeta, gwiazda czy galaktyka, wszystko działa według tych samych zasad. Siedem zasad: mentalizm, zgodność, wibracja, biegunowość, rytm, przyczyna i skutek oraz płeć. Prawa hermetyzmu wspierają ideę uniwersalnej świadomości zbiorowej. Mówią, że cały wszechświat to nic innego jak myśli w umyśle Boga.

Pierwszą hermetyczną zasadą jest zasada mentalizmu, która stwierdza, że ​​wszechświat jest mentalny. Zasada ta zakłada, że ​​wszystko, co człowiek widzi i czuje, jest mentalnym wytworem boskiego umysłu. Innymi słowy, uważa się, że wszystko istnieje w umyśle Boga, który „myśli” o istnieniu wszystkiego. Zgodnie z tą zasadą cała wiedza istnieje w umyśle Boga. Ludzie nie są świadomi „całej wiedzy” w danym momencie, ponieważ byłoby dla nich zbyt trudne, aby sobie z nią poradzić. Zasada ta zakłada, że ​​pięć zmysłów i mózg działają jako filtry i źródła informacji. Jednak hermetyczne prawa sugerują, że dana osoba ma zdolność spowolnienia procesu filtracji lub nawet jego zatrzymania. Być może to właśnie oznacza „oświecenie”.

Drugą hermetyczną zasadą jest prawo zgodności. Zgodnie z zasadą to, co jest prawdą w przypadku makrokosmosu, jest prawdą w przypadku mikrokosmosu i odwrotnie. Możesz poznać wielkie prawdy o kosmosie, obserwując, jak przejawiają się one w życiu jednostek. Prawa hermetyzmu sugerują, że niezależnie od tego, czy patrzysz w przestrzeń, czy w dół na cząstki subatomowe, ujawnią one te same podstawowe prawdy. Niektórzy fizycy twierdzą, że odkrywają prawo zgodności w holograficznej naturze wszechświata. Niezwykłą cechą hologramu jest to, że jeśli podzielisz go na dowolną liczbę części, oryginalny obraz nie zostanie podzielony, ale powielony. Fakt ten skłonił fizyka Davida Bohma do zasugerowania, że ​​na pewnym głębokim poziomie rzeczywistości cząstki nie istnieją jako oddzielne obiekty, ale są przedłużeniem podstawowej substancji Wszechświata.

I tu pojawia się hermetyczne prawo wibracji. Zgodnie z tą zasadą wszystko porusza się i wibruje z własną prędkością. Nie ma nic w spoczynku. Wszystko, od układów słonecznych po cząstki subatomowe, jest w ruchu. Jak pokazuje fizyka kwantowa, nawet materia nie jest tak trwała, jak wydaje się być poprzez pięć zmysłów. To, co mózg interpretuje jako stałe i pasywne na poziomie materialnym, w rzeczywistości ma rytm i ruch. Sugeruje to, że mózg rzeczywiście może zniekształcać rzeczywistość.

Jest też hermetyczne prawo biegunowości. Niektórzy twierdzą, że kluczem do zasilania w hermetycznym systemie jest biegunowość. Zgodnie z tą zasadą wszystko jest podwójne; wszystkie prawdy są półprawdami; wszystko zawiera swoje przeciwieństwo. Na poziomie subatomowym cząstki są zarówno ciągłe, jak i nieciągłe; energia i materia to różne aspekty tego samego zjawiska. Fizyk Niels Bohr nazywa to zasadą „komplementarności”, która głosi, że energię należy opisywać jako cząstki i fale. 

Do tego dochodzi prawo rytmu które stanowi o tym, jak poruszają się te przeciwieństwa. Zgodnie z prawem rytmu przeciwieństwa poruszają się po okręgu. Jak fale oceanu zawierające miliony kropelek wody wirujących w kółko. Niektóre historie o stworzeniu mówią, że Stwórca tchnął tchnienie życia w materię i tak się zaczęło. Czy to tylko metafora? Niektórzy naukowcy twierdzą, że wszechświat zawsze się rozszerza i kurczy. 

Mamy też hermetyczne prawo płci. Zasada ta głosi, że wszystko ma składnik męski i żeński. Twierdzi, że we wszystkim jest kobieca i męska energia, którą Chińczycy nazywają yin i yang. To prawo jest ważnym zastosowaniem zasady biegunowości. Prawo biegunowości stwierdza, że ​​wszystkie rzeczy mają swoje przeciwieństwa.

Pozostaje jeszcze prawo przyczyny i skutku. Zgodnie z nim nic nie dzieje się przez przypadek, a dla każdego skutku jest przyczyna i każda przyczyna sama w sobie jest skutkiem czegoś innego. Zgodnie z zasadami hermetyczności pozornie niewinne działania mogą mieć kosmiczne konsekwencje.

Prawa hermetyzmu pokazują, że każde wydarzenie jest skrzyżowaniem wszystkiego, co było wcześniej i wszystkiego, co nadejdzie później. Czy to zatem możliwe, że wszechświat nie jest zbiorem obiektów fizycznych, ale raczej siecią pomiędzy różnymi częściami jednej całości?