Samotność jest uniwersalnym doświadczeniem, które może głęboko wpłynąć na nasze zdrowie psychiczne i emocjonalne. W obliczu rosnącego zainteresowania tym tematem, niedawne badanie przeprowadzone przez naukowców z Ohio State University rzuca nowe światło na wpływ samotności na ludzki mózg, szczególnie na sposób, w jaki postrzegamy postacie fikcyjne i realne.

Badanie, opublikowane w czasopiśmie "Cerebral Cortex", miało na celu zbadanie, jak ludzie, którzy często czują się samotni, różnicują w swoich umysłach prawdziwych przyjaciół od ulubionych postaci fikcyjnych. Do badania wybrano zagorzałych fanów popularnego serialu "Gra o tron", którzy przeszli test samotności. Wyniki tego testu ujawniły zaskakujące różnice między osobami o wysokim i niskim poziomie samotności.

Dylan Wagner, współautor badania i adiunkt psychologii na Ohio State University, wyjaśnia, że w mózgu najmniej samotnego uczestnika badania istniały wyraźne granice między postaciami prawdziwymi i fikcyjnymi. Natomiast w przypadku uczestnika o wysokim poziomie samotności, te granice były znacznie zatarte.

Odkrycia te sugerują, że samotni ludzie mogą postrzegać swoje ulubione fikcyjne postacie w podobny sposób, jak prawdziwych przyjaciół. To ważne odkrycie, ponieważ rzuca światło na to, jak samotność wpływa na nasze procesy poznawcze, zacierając granice między rzeczywistością a fikcją.

Dane do badania zebrano podczas siódmego sezonu "Gry o tron", skanując mózgi 19 fanów serialu. Uczestników poproszono o myślenie o sobie, swoich przyjaciołach i postaciach z serialu. Skupiono się na określonej części mózgu zwanej przyśrodkową korą przedczołową (MPFC), która aktywuje się, gdy myślimy o sobie i innych.

Podczas skanów uczestnikom pokazywano imiona – własne, przyjaciół i postaci z serialu – wraz z określonymi cechami. Badacze mierzyli aktywność w MPFC, obserwując reakcje mózgu na te informacje.

Wyniki badania ujawniły, że osoby o niższym poziomie samotności miały w mózgu wyraźne granice między rzeczywistymi i wyimaginowanymi osobami. Tymczasem u osób bardziej samotnych te granice były mniej wyraźne.

To odkrycie ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia wpływu samotności na nasze procesy poznawcze. Wskazuje na to, że samotność może skłaniać do poszukiwania towarzystwa i kontaktu w różnych formach, w tym poprzez fikcyjne postacie. Jak zauważa Wagner, samotni ludzie mogą wykorzystywać ulubione postacie fikcyjne do zaspokojenia swoich potrzeb społecznych.

Doktor Mary Aiken, cyberpsycholog, podkreśla znaczenie tego badania w kontekście rosnącej roli połączeń wirtualnych. To badanie dostarcza cennych informacji na temat tego, jak nasze mózgi reagują na różne formy interakcji społecznych w erze cyfrowej.

Samotność, będąca nie tylko subiektywnym uczuciem, ale mająca realne konsekwencje dla naszego zdrowia psychicznego i fizycznego, staje się coraz bardziej istotnym tematem badawczym. To badanie dostarcza ważnych wskazówek na temat tego, jak samotność może wpływać na nasze postrzeganie rzeczywistości, podkreślając znaczenie zwalczania izolacji społecznej w dzisiejszym świecie.