Niedawne wykrycie przypadków przewlekłej choroby wyniszczającej (CWD), znanej jako „choroba jelenia zombie”, w Parku Narodowym Yellowstone, wywołało głębokie zaniepokojenie w środowisku naukowym. To pierwszy raz, kiedy CWD została zidentyfikowana w tym rejonie, co rodzi pytania o potencjalne zagrożenie dla zdrowia publicznego.

CWD jest chorobą prionową atakującą jelenie i inne gatunki pokrewne, prowadząc do śmiertelnych uszkodzeń mózgu. Objawy tej choroby obejmują dezorientację, nadmierne ślinienie i brak strachu przed ludźmi, co wskazuje na jej zaawansowany etap. Podobna do choroby szalonych krów (BSE), CWD jest nieuleczalna i śmiertelna. Jej obecność w ponad 31 stanach USA, dwóch prowincjach Kanady, a nawet Korei Południowej, świadczy o szybkim rozprzestrzenianiu się infekcji.

Dr Corey Anderson z Centrum Badań i Polityki Chorób Zakaźnych porównuje tę sytuację do wybuchu BSE w Wielkiej Brytanii, podkreślając wagę przygotowania na ewentualne przeniesienie choroby na ludzi. Mimo że obecnie nie ma dowodów na to, że CWD może infekować ludzi, historyczne przypadki BSE ukazują, jak nieprzewidywalne mogą być choroby prionowe.

Światowa Organizacja Zdrowia zaleca unikanie kontaktu z patogenami prionowymi, w tym CWD. W kontekście Parku Narodowego Yellowstone, gdzie dzikie zwierzęta są częstym widokiem, to odkrycie stawia nowe wyzywania dla zarządzania parkiem i ochrony zdrowia publicznego. Służba Parku Narodowego USA wdrożyła środki ostrożności, zalecając myśliwym unikanie spożywania tkanek zakażonych zwierząt i zachowanie ostrożności podczas polowań.

Monitorowanie i nadzór nad rozprzestrzenianiem się CWD w populacjach jeleniowatych są kluczowe dla zrozumienia wpływu choroby na dziką faunę i potencjalnego ryzyka dla ludzi. Trwają intensywne badania mające na celu lepsze zrozumienie mechanizmów przenoszenia CWD i opracowanie metod eliminacji patogenu z zakażonych populacji oraz środowiska.

Odkrycie CWD w Parku Narodowym Yellowstone stanowi nowe wyzwanie zarówno dla ochrony dzikiej przyrody, jak i zdrowia publicznego. Chociaż nie ma obecnie dowodów na zakażenie człowieka, historyczne doświadczenia z BSE podkreślają potrzebę ostrożności. Dalsze badania i monitorowanie są niezbędne do zrozumienia zagrożeń związanych z CWD i opracowania skutecznych strategii kontroli tej choroby.