Mapa Mercatora, stworzona w 1538 roku, do dziś budzi zdziwienie i zastanawia badaczy. Jest to arcydzieło kartografii, dzieło Gerharda Mercatora, znanego z precyzji i szczegółowości. Jednak to, co wyróżnia tę mapę, to zawarte na niej prawidłowe pomiary długości geograficznej, co w tamtych czasach było zadaniem niezwykle trudnym.

W XVI wieku, określenie długości geograficznej było "największym problemem żeglugi morskiej". Wymagało to użycia precyzyjnych zegarów i rozwiązywania skomplikowanych równań, a pierwsze dokładne chronometry pojawiły się dopiero w 1761 roku, dzięki Johnowi Harrisonowi. Dlatego pojawia się pytanie, jak Mercator mógł dokładnie zmierzyć długość geograficzną ponad 200 lat przed wynalezieniem odpowiednich narzędzi?

Jedna z teorii sugeruje, że Mercator mógł korzystać ze starożytnych źródeł wiedzy. W czasach starożytnych istniały cywilizacje o zaawansowanej wiedzy, więc możliwe, że Mercator miał dostęp do takich informacji. Może posiadał starożytny tekst lub mapę, dzięki którym mógł dokonać precyzyjnych pomiarów.

Inna hipoteza zakłada, że Mercator wykorzystał własne obserwacje i doświadczenia, będąc jednym z pierwszych, który zrozumiał znaczenie pomiaru długości geograficznej i potrafił je przybliżać. Jego mapa z 1538 roku różni się od późniejszej wersji z 1569 roku, która już zawierała niedokładne wartości długości geograficznej. Wskazuje to na to, że Mercator mógł posiadać wyjątkową wiedzę, która z czasem została zapomniana.

Mapa Mercatora z 1538 roku nadal fascynuje badaczy i kartografów. Jej dokładność i znajomość długości geograficznej w czasach, gdy takie informacje były praktycznie niedostępne, wywołuje wiele pytań i teorii. To niezwykłe, że mapa sprzed kilku wieków może nadal dostarczać materiału do dyskusji i badań, rzucając nowe światło na historię kartografii i nawigacji. Tajemnica wiedzy Mercatora i jego zdolność do precyzyjnego odwzorowania świata na papierze pozostaje jednym z najbardziej fascynujących zagadek historii nauki.