El Ojo, znane również jako „Oko”, stanowi jedną z najbardziej fascynujących i tajemniczych formacji geologicznych w delcie rzeki Parana w północno-wschodniej Argentynie. Ta unikatowa pływająca wyspa, tworząc niemal idealny okrąg o średnicy 120 metrów, zaskakująco obraca się wokół własnej osi. Fenomen El Ojo zdumiewał zarówno lokalnych mieszkańców, jak i naukowców, a jego niecodzienny ruch rozpalił debatę na temat pochodzenia tego zjawiska - czy jest to proces naturalny, czy być może dzieje się coś nadprzyrodzonego?

Pierwsze doniesienia o El Ojo pojawiły się w 2016 roku, gdy argentyński reżyser Sergio Neuspiller przypadkowo natknął się na to miejsce podczas poszukiwania lokalizacji do swojego filmu o zjawiskach paranormalnych. Neuspiller sfotografował wyspę z powietrza i zauważył, że jej położenie zmieniło się, gdy powrócił w to miejsce po krótkim czasie. Zdjęcia satelitarne Google potwierdziły tę obserwację, pokazując, że wyspa rzeczywiście zmieniała swoją pozycję. Po głębszej analizie, stwierdzono, że El Ojo istnieje w delcie rzeki Parana od przynajmniej dwudziestu lat, czyli od 2003 roku.

Obrót El Ojo naukowcy próbują wyjaśnić, sugerując, że woda wypływająca z naturalnych źródeł może tworzyć prądy, które przesuwają ten fragment lądu po powierzchni wody. Według tej hipotezy, obracające się „oko” zderza się z otaczającą glebą, wywierając na nią nacisk, co prowadzi do oddzielania się i wypłukiwania obszarów zanieczyszczeń. Niemniej jednak, pewna część środowiska naukowego stoi na stanowisku, że ruch wyspy nie jest naturalny.

Choć pływające wyspy nie są rzadkością i występują w różnych częściach świata, El Ojo wyróżnia się spośród nich swoją trwałością i kompaktowością. Te cechy zaskakują, ponieważ twarda gleba wyspy znacząco kontrastuje z otaczającym ją miękkim, bagnistym terenem. Wyszukane analogie dotyczą porównania El Ojo do dysków lodowych – formacji lodowych, które tworzą się na zewnętrznych zakolach rzek i wirują wraz z wolnymi prądami. Chociaż lodowe dyski nie obracają się wokół własnej osi tak jak El Ojo, podobieństwa w ich kształcie i ruchu prowadzą do dalszych spekulacji.

Mimo wysiłków Neuspillera, mających na celu zebranie funduszy na dalsze badania nad El Ojo, postępy w tym kierunku są niewielkie. Z niejasnych powodów, społeczność naukowa wydaje się nie wykazywać zainteresowania tym zjawiskiem, a plany wysłania ekspedycji naukowej na miejsce zjawiska pozostają w fazie planowania.

Siły napędzające obrót wyspy oraz jej unikalne cechy pozostają niewyjaśnione. Sztywna powierzchnia wyspy El Ojo, kontrastująca z otaczającym ją bagnistym terenem oraz otaczająca ją niesamowicie czysta i zimna woda, nadal stanowią zagadkę dla naukowców.

Debata nad naturą El Ojo trwa. Niektóre teorie sugerują, że może tu działać coś nadprzyrodzonego. Niezależnie od tego, czy jest to cud natury, czy zjawisko poza naszym zrozumieniem, pływająca wyspa w Argentynie wciąż pozostaje niezbadaną tajemnicą, stanowiąc fascynujący temat do dalszych badań i dyskusji w środowisku naukowym i społeczności lokalnej.